Rzymskokatolicka Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi – Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi

Bierzmowanie 9.05.2023

Niedziela Zesłania Ducha Świętego – Rok A, 28 maja 2023 r.

EWANGELIA Z NIEDZIELI ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO, ROK A

Weźmijcie Ducha Świętego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Oto słowo Pańskie.

J 20, 19-23

Komentarz do Ewangelii

Konfesjonał to mały wieczernik

Dzisiejsza Ewangelia kończy się zdaniem o odpuszczaniu grzechów. Zmartwychwstanie Jezusa oraz zesłanie Ducha Świętego znajdują swoje miejsce w formule rozgrzeszenia. Słowa wypowiadane przez spowiednika mają moc. W nich przywołuje on zbawcze wydarzenia: „Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna, i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów”. Prosi także Boga: „niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła”. W sakramencie pokuty i pojednania realizuje się wydarzenie, któremu Jezus nadał w Wieczerniku w dniu Pięćdziesiątnicy konkretny kształt. W tym kontekście każda nasza spowiedź jest małym wieczernikiem. W tym sakramencie działa Jezus, który przekazuje nam Ducha Świętego posłanego od Ojca, aby udzielił nam nie tylko przebaczenia, ale i pokoju.

Panie Jezu, Wieczernik był dla uczniów niczym konfesjonał. Przebaczyłeś im zdradę, lęk zamieniłeś w pokój serca, i co najpiękniejsze – dałeś im swoją władzę i moc, aby odpuszczali grzechy. Dziękuję Ci za ten wielki dar. Amen.

Rozważanie zaczerpnięte z Ewangelia 2023, ks. Cyprian Kostrzewa SSP, Edycja Świętego Pawła

Patron tygodnia – 30 maja

św. Zdzisława Czeska

Zdzisława urodziła się w 1215 r. na zamku Krzyżanów (Morawy). Według tradycji była najstarszą córką Przybysława z Krzyżanowa, burgrabiego w Brnie, i Sybilli, pochodzącej ze szlacheckiej rodziny sycylijskiej. Jej ojciec należał do najprzedniejszych panów czeskich. Wraz ze swoją małżonką czynił hojne fundacje na potrzeby Kościoła na Morawach. Popierał gorliwie zakony. Oboje ufundowali opactwo cysterskie w Żdar, wspierali dominikanów i franciszkanów, niedawno przybyłych do Czech. Jako 17-letnia dziewczyna Zdzisława poślubiła Havla, kasztelana zamku w Lemberku. Rodzice pana młodego pochodzili z niemniej znakomitego rodu. Założyli do dziś istniejące miasta – Jabłonne i Turnowo. Bóg obdarzył małżonków czworgiem dzieci, które Zdzisława wzorowo wychowała. Wraz z mężem troszczyła się o ewangelizację okolicznych ziem, na których Kościół był jeszcze słabo zakorzeniony. Nawiązała współpracę z dominikanami i ufundowała dwa konwenty: w Jabłonnem, koło Lemberku, i w Turnowie. Była tercjarką dominikańską i gorliwą uczennicą św. Dominika, oddaną modlitwie i ludziom. Słynęła jako opiekunka ubogich i uzdrowicielka. Kroniki klasztorne przypisują jej wstawiennictwu liczne cudowne uzdrowienia.

Zdzisława zmarła w 1252 r. w Jabłonnem (przypuszczalnie 1 stycznia; przyczyną śmierci w kwiecie wieku była prawdopodobnie tuberkuloza). Została pochowana w tamtejszym kościele św. Wawrzyńca, który stał się celem pielgrzymek jej czcicieli. Jej kult szerzył się w Czechach i na Węgrzech. Episkopat czeski stawia ją jako wzór dla młodych małżeństw i matek. 28 sierpnia 1907 r. jej kult zatwierdził papież św. Pius X. Św. Jan Paweł II kanonizował Zdzisławę razem z Janem Sarkandrem w Ołomuńcu 21 maja 1995 r. Zdzisława jest patronką młodych małżeństw i matek.

Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej

Wierzę w Kościół – katechezy o Domu Bożym dla nas cz. 27.

W Kościele mamy do czynienia ze społecznością ludzkich osób skupionych wokół Chrystusa i z Nim ściśle związanych. Bardzo pięknie mówią o tym Ojcowie Soboru w Lumen gentium, wskazując na Kościół jako „(…) zgromadzenie tych, którzy z wiarą spoglądają na Jezusa, Sprawcę zbawienia i Początek jedności oraz pokoju (…)” (KK 9).

Nasza jedność z Chrystusem jest jednak o wiele głębsza, a w jej uznaniu i określeniu nie jesteśmy zdani na jakieś domysły czy przypuszczenia. Nie chodzi tylko o jedność z Chrystusem czy wokół Chrystusa, ani nawet o jedność przez Chrystusa, chodzi o jedność w Chrystusie. Dowiadujemy się o tym wprost od Niego, z Jego przypowieści o winnym krzewie i latoroślach, a także od św. Pawła, z jego listów, w pouczeniach o Kościele jako Ciele Chrystusa. Chodzi o nasze wszczepienie w Chrystusa, o urzeczywistnianie się Kościoła w Chrystusie.

Od zwiastowania tej prawdy Ojcowie Soboru rozpoczynają swój wykład nauki o Kościele: „Kościół jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (KK 1). Szczególnie ważne jest to wyrażenie „w Chrystusie”. Oznacza ono, że tylko będąc w Chrystusie, poprzez trwanie w Chrystusie, Kościół jako wspólnota wierzących może nieść zbawienie światu. W oderwaniu od Chrystusa jest to niemożliwe. Nieco dalej, w nawiązaniu do myśli apostoła Pawła Ojcowie Soboru stwierdzają: „Jak wszystkie członki ciała ludzkiego, choć jest ich wiele, tworzą przecież jedno ciało, tak też i wierni w Chrystusie (por. 1 Kor 12,12)” (KK 7). Oznacza to, że Kościół stanowi zupełnie niepowtarzalną jedność Chrystusa i chrześcijan: przyobleczenie w Chrystusa, swoistą toż[1]samość Chrystusa i chrześcijan, swoistą identyczność, identyfikowanie się Chrystusa i chrześcijan. Z tej niezwykłej tajemnicy życia w Chrystusie rozwija się komunia żywa i ożywiająca, która sprawia, że chrześcijanie są własnością Chrystusa, jak latorośl wszczepiona w winny krzew (por. ChL 18).

bp Andrzej Czaja

Program duszpasterski – materiały dla rodzin

W trosce o duchowy rozwój wiernych, na nowy rok duszpasterski – przeżywany pod hasłem „Wierzę w Kościół Chrystusowy” – zostały przygotowane dodatkowe materiały formacyjne dla rodzin. Katechezy mają przybliżać świeckim tematykę Kościoła, a jednocześnie umacniać ich więź małżeńską i rodzinną, jak również prowadzić rodziny do coraz większego zaangażowania się w życie Kościoła powszechnego i parafialnego. Rozważania zostały przygotowane na poszczególne niedziele w ciągu całego roku. Każdy miesiąc posiada swoje hasło przewodnie, zaś poszczególnie tematy są jego rozwinięciem. Konspekt składa się z 3 części: wprowadzenia (najczęściej jest to nauczanie Kościoła na dany temat); „do refleksji” (rozważania pogłębiające nauczanie Kościoła) oraz „zadanie” (konkretna propozycja działań).

ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z PRZYGOTOWANYMI MATERIAŁAMI KLIKAJĄC W PONIŻSZE PLIKI:

grudzień 2022 – Po co Kościół?

I Niedziela Adwentu – Czym jest Kościół

II Niedziela Adwentu – W Kościele uczę się kochać

III Niedziela Adwentu – W Kościele lepiej poznaję siebie

IV Niedziela Adwentu – W Kościele nikt nie jest sam

Boże Narodzenie – W Kościele otrzymuję życie wieczne

styczeń 2023 Budowanie Kościoła

Chrzest Pański – Boży plan budowania Kościoła

II Niedziela Zwykła – Duch Święty działa w Kościele

III Niedziela Zwykła – Buduję Kościół w każdej chwili życia

29.01.2023 – Moja rodzina staje się Kościołem domowym