Pomoc powodzianom!
Parafia Rzymskokatolicka w Nowej Cerekwi organizuje zbiórkę darów.
Do niedzieli (22 września) włącznie po każdej Mszy św. w salce przy kościele w Nowej Cerekwi zbierane będą dary dla osób dotkniętych powodzią. Prosimy o przekazywanie:
- środków czystości (proszki, płyny do czyszczenia)
- artykułów do higieny osobistej
- kołder
- koców
- produktów spożywczych (długoterminowych)
W najbliższą niedzielę ofiary składane na tacę na wszystkich mszach świętych w całości przekazane zostaną osobom dotkniętym kataklizmem powodzi.
Za okazaną pomoc serdecznie dziękujemy
XXIV Niedziela Zwykła – Rok B, 15 września 2024 r.
EWANGELIA Z XXIV NIEDZIELI ZWYKŁEJ, ROK B
Zapowiedź męki Chrystusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?»
Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».
On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».
Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je».
Oto słowo Pańskie.
Mk 8, 27-35
Komentarz do Ewangelii
„Ty jesteś Chrystusem”
Po licznych cudach ludzie porównują Jezusa do Jana Chrzciciela, który cieszył się poważaniem, do Eliasza mającego, według tradycji, poprzedzić dzień Pański, albo do któregoś z proroków. Jezus kieruje pytanie do uczniów „A według was kim jestem?”. Piotr odpowiada: „Ty jesteś Chrystusem”, to znaczy Mesjaszem. Mesjasz miał przyjść, aby odkupić Izraela: przywrócić mu wolność i godność, odnowić przymierze i dynastię Dawida. Często myślano, że jeszcze tu, na ziemi, odnowi królestwo i potęgę Izraela. Dlatego Jezus nie pozwala używać tego określenia w odniesieniu do siebie. On jest Mesjaszem według zamysłu Ojca. Choć Nim wzgardzą i ukrzyżują Go, On zmartwychwstanie.
Panie Jezu, nie mogę się nadziwić Twojej pokorze i miłości. Mimo iż znasz swój los i trudną drogę krzyża, którą przejdziesz, mimo iż wiesz, że ludzie noszą w swoim sercu złe zamiary, to jednak nie wycofujesz swojej miłości. Pragnę Ci za to zawsze dziękować. Amen.
Rozważanie zaczerpnięte z Ewangelia 2024, o. Andrzej Kiejza OFMCap, Edycja Świętego Pawła
Patron tygodnia – 17 września
św. Jan Macías
Jan Macías urodził się w roku 1585 w Estramadurze (Hiszpania) w rodzinie katolickiej, w której nauczył się jeszcze w dzieciństwie czułego nabożeństwa do Matki Bożej. Miał zwyczaj trzykrotnego odmawiania różańca św. w ciągu dnia: za siebie, za grzeszników i za dusze czyśćcowe; zwyczajowi temu pozostał wierny przez całe życie. Ujrzawszy w pewnej wizji Ojczyznę niebieską, zapragnął udać się do Ameryki Południowej, by czuć się wygnańcem na ziemi.
Przybył do Peru, gdzie początkowo pracował na farmie przy hodowli bydła, następnie wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego i przywdział habit brata konwersa. Nosząc ów habit, stał się opiekunem ubogich: sam szukał ich w ich mieszkaniach i wspierał z najczulszą i najdelikatniejszą troskliwością. Dał się poznać w klasztorze św. Marii Magdaleny, a także poza jego murami, jako pełen pokory i miłości. Przez 22 lata pełnił funkcję furtiana, oddając się licznym dziełom miłosierdzia. Podają, że żywił aż do 200 osób dziennie, usługując im na kolanach. Słynął również z niezwykłych umartwień. Podobnie jak św. Marcin de Porres, znosił krzywdy.
Jan zmarł 16 września 1645 roku. Jego ciało spoczywa w Limie w bazylice Świętego Różańca. Na obrazach pokazywany w habicie brata konwersa (biała suknia i czarny szkaplerz) w otoczeniu biednych. Papież Paweł VI zaliczył go do grona świętych 28 września 1975 r.
Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej
Wierzę w Kościół – katechezy o Domu Bożym dla nas cz. 95.
Nie chodzi bynajmniej o zastępowanie pasterzy diakonami, w sytuacji, gdy tych pierwszych zaczyna brakować. Pasterzy nie da się zastąpić diakonami czy referentami pastoralnymi, ponieważ tylko oni mogą sprawować świętą władzę w Kościele, jako mający udział w kapłaństwie hierarchicznym. Ojcowie Soboru Watykańskiego II przywrócili posługę diakona stałego, kierując się przede wszystkim dobrem wiernych, tak jak to miało miejsce w pierwszej gminie chrześcijańskiej. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium jednoznacznie orzekli: „Na niższym szczeblu hierarchii stoją diakoni, na których nakłada się ręce «nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi». Umocnieni bowiem łaską sakramentalną, w posłudze liturgii, słowa i miłości służą Ludowi Bożemu w łączności z biskupem i jego prezbiterium” (KK 29).
Dobro Kościoła opolskiego, całej wspólnoty i poszczególnych wiernych stanowi więc pierwszą rację wprowadzenia diakonatu stałego. Chodzi o to, że w sytuacji wielu wyzwań, które niesie z sobą nasza codzienność, nie możemy lekceważyć posługi, którą z Bożego natchnienia ustanowili Apostołowie i która może okazać się wielkim dobrodziejstwem w życiu i funkcjonowaniu naszego Kościoła.
Diakon stały może wspomagać pasterzy w posłudze liturgicznej i duszpasterskiej. Może udzielać chrztu, błogosławić małżeństwa, rozdzielać komunię świętą, wygłaszać kazania, prowadzić pogrzeby. Może być bardzo pomocny w różnych formach parafialnej i ponadparafialnej aktywności: w pracy z młodzieżą, w szkolnictwie, w służbie zdrowia, w działalności charytatywnej, w animowaniu dzieła nowej ewangelizacji czy w formowaniu różnego rodzaju grup zawodowych.
bp Andrzej Czaja
Program duszpasterski – materiały dla rodzin
3 grudnia 2023 roku w Kościele w Polsce rozpoczyna się nowy rok duszpasterski pod hasłem „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.
W tym roku chcemy bliżej przyjrzeć się różnym powołaniom w Kościele, doświadczyć tego, że wszyscy jesteśmy sobie wzajemnie potrzebni, że dzięki naszej różnorodności możemy się uzupełniać i wzajemnie sobie służyć tym, co każdy z nas otrzymał. Ufamy, że dzięki proponowanym materiałom każdy z nas na nowo odkryje swoje powołanie i charyzmaty, wyraźniej zobaczy jakie zadania i funkcje w Kościele wyznaczył Pan Bóg każdemu z nas. Odkryjemy swoją niepowtarzalność, a jednocześnie niezbędność w Bożym planie zbawienia.
„Materiały dla rodzin” Programu Duszpasterskiego Komisji Duszpasterstwa KEP są formą katechezy, przeznaczonej do indywidualnej/rodzinnej formacji świeckich. Rozważania przygotowane są na każdą niedzielę roku, zaś miesiące wyznaczają kolejne tematy rozważań.
Każda katecheza mieści się na jednej stronie i składa się z trzech części:
1) nauczania Kościoła – w tym roku fragmenty w dużej mierze pochodzą z dokumentów Soboru Watykańskiego II;
2) katechezy na dany temat;
3) zdań proponowanych dla rodzin, które mają poszerzyć prezentowany temat lub są propozycją praktycznego zastosowania przedstawionych treści.
Zapraszamy do aktywnej realizacji Programu Duszpasterskiego: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.
ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z PRZYGOTOWANYMI MATERIAŁAMI KLIKAJĄC W PONIŻSZE PLIKI:
grudzień 2023 – Kościół jest Wspólnotą
03.12.2023 – Skąd wziął się Kościół
10.12.2023 – Trójca Święta źródłem i wzorem dla Kościoła
17.12.2023 – Idziemy wspólnie. Duch Święty działa w Kościele
24.12.2023 – Katolik na miarę XXI wieku
31.12.2023 – Aby wybierać mądrze… O rozeznawaniu w Kościele
styczeń 2024 – Przez chrzest wchodzę do Kościoła
07.01.2024 – Przez chrzest staję się Dzieckiem Boga
14.01.2024 – Jestem znakiem dla świata. Tożsamość chrześcijanina
21.01.2024 – Moje przywileje wynikające z chrztu
28.01.2024 – Moje obowiązki wynikające z chrztu
luty 2024 – Włączam się w życie Boże
04.02.2024 – Piszę do Ciebie list…
11.02.2024 – Źródło życia w radości
18.02.2024 – Listwa zasilająca
25.02.2024 – Kto jest właścicielem tego ogrodu
marzec 2024 – Rok Liturgiczny buduje wspólnotę
31.03.2024 – Czas w ciągu roku
kwiecień 2024 – Kapłani we wspólnocie Kościoła
07.04.2024 – Upodobnienie się do Chrystusa w miłości pasterskiej
14.04.2024 – Głoszenie Słowa Bożego i sprawowanie sakramentów
21.04.2024 – Przynależność do Kościoła lokalnego
28.04.2024 – Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za powołania
maj 2024 – Zakony i osoby konsekrowane we wspólnocie Kościoła
05.05.2024 – Kim są osoby konsekrowane
12.05.2024 – Różnorodność charyzmatów zakonnych
19.05.2024 – Osoby konsekrowane w służbie Kościoła
26.05.2024 – Życie konsekrowane znakiem dla świata
czerwiec – Osoby świeckie we wspólnocie Kościoła
09.06.2024 Odkrywam swoje powołanie i misję w Kościele
16.06.2024 – Żyję Ewangelią, służąc człowiekowi i społeczeństwu
30.06.2024 – Komplementarność powołań w Kościele
lipiec – Zadania małżonków: tworzenie wspólnoty osób
07.07.2024 – Miłość fundamentem małżeństwa i rodziny
14.07.2024 – Sakramentalność małżeństwa
21.07.2024 – Kobieta i mężczyzna – różnić się jest OK
28.07.2024 – Więź międzypokoleniowa
sierpień – Zadania małżonków: Służba życiu
04.08.2024 – Przekazywanie życia
11.08.2024 – Wychowanie dzieci
18.08.2024 – Osoby starsze w rodzinie
25.08.2024 – Osoby chore i z niepełnosprawnością
wrzesień – Zadania małżonków: Uczestnictwo w życiu i misji Kościoła
01.09.2024 – Religijne wychowanie dziecka
08.09.2024 – Rodzina w dialogu z Bogiem
15.09.2024 – Rodzina wspólnotą wierzącą
22.09.2024 – Tradycje religijne w rodzinie
Tu możesz posłuchać piosenki religijne: